ΕΣΤΙΑ MINOS EMI

Πληροφορίες

Παραγωγή: Μάκης Σεβίλογλου
Συμμετοχή: Μαρία Παπανικολάου, Φωτεινή Λαμπρίδη, Γιώργος Κορδέλας

Όλη η ζωή μου σύρματα
σε όργανα δεμένα
και γύρω μου βινύλια
κι εξώφυλλα σκισμένα
πες μου τι τραγούδι να σου πω

Όλη η ζωή μου όνειρα
μισά παρατημένα
μα τούτο εδώ το όνειρο
δεν μοιάζει με κανένα
πες μου τι τραγούδι να σου πω

Εγώ το διάλεξα εγώ
εγώ θα το παλέψω
τούτο το θεριό
μέσα μου θα το αντέξω
πες μου αν μ’ αγαπάς όπως κι εγώ

Άλλος γεννιέται μέρμηγκας
κι άλλος φτωχό τζιτζίκι
το βιός του όλο το χωρά
σε μια σκισμένη θήκη
πες μου τι τραγούδι να σου πω

Άλλοι μετράνε αριθμούς
μα εγώ σκαρώνω στίχους
μιλάω για την αγάπη μου
με λόγια και με ήχους
πες μου τι τραγούδι να σου πω

4:21

Πάνω σε καρβουνάκι αναμένο
θα στέκομαι και θα σε περιμένω
μήπως φανείς κι ο ουρανός ανοίξει
τόση βροχή αυτό το βράδυ θα με πνίξει

Άχου δεν περνάει η νύχτα
πιάσ’ τα όνειρα και πνίχτα
βάλε μια φωνή μεγάλη
να βρεθεί αγάπη άλλη

Κοιτάζω απ’ του παράθυρου τη γρίλια
μήπως φανείς με τα βαμένα χείλια
έχει ο βυθός γωνιές να περιμένω
στήνω καρτέρι και σε πετυχαίνω

3:16

Μια φλέβα που χτυπά
μια φλέβα μου χτυπάει για σένα
και την καρδιά ρωτάω
αν είναι αλήθεια αν είναι ψέμα

κι όλα μου λεν πως είμαι εδώ
πως είμ’ εδώ να σ’ αγαπήσω
στα μάτια σου στα χείλια σου
τη δίψα μου να σβήσω

Νιώθω πως είσαι εδώ
πως είσ’ εδώ μόνο για μένα
για να με αγαπάς
να χάνομαι σ’ αυτό το βλέμμα

και να μου λες πως η ζωή
μ’ έφερε εδώ να σ’ αγαπήσω
στα μάτια σου στα χείλια σου
τη δίψα μου να σβήσω

Ίσως να είναι αργά
τα χρόνια αφήνουνε σημάδια
φοβάται η καρδιά
που για καιρό έμεινε άδεια

μα εσύ μου λες πως η ζωή
μ’ έφερε εδώ να σ’ αγαπήσω
στα μάτια σου στα χείλια σου
τη δίψα μου να σβήσω

4:25

Όλο μου βάζουν άγκυρες
κι άγκυρες δεν αντέχω
κι αν είν’ δεμένο το σκαρί
δεν θέλω να το έχω

Φυσάει βοριάς και με καλεί
νοτιάς και τραγουδάει
κι ο κάβος όσο επιθυμώ
στο βλέμμα μου θα σπάει

Όλο μου βάζουν άγκυρες
μα η άγκυρα λυγίζει
μπρος στα μελτέμια του καιρού
που όλα τα ορίζει

Έρχεται κύμα από μακριά
και με τραβάει μαζί του
φέρε νοτιά μου στην καρδιά
όλη την αντοχή του

Μια πλάνη είν’ οι άγκυρες
κι οι κάβοι που μας δένουν
είναι σκαριά που φτιάχνονται
δεμένα για να μένουν

Ώσπου να έρθει η χαλασιά
και να τους μάθει η αρμύρα
πως δεν ορίζει η άγκυρα
του καθενός τη μοίρα

4:18

Όλο μου βάζουν άγκυρες
κι άγκυρες δεν αντέχω
κι αν είν’ δεμένο το σκαρί
δεν θέλω να το έχω

Φυσάει βοριάς και με καλεί
νοτιάς και τραγουδάει
κι ο κάβος όσο επιθυμώ
στο βλέμμα μου θα σπάει

Όλο μου βάζουν άγκυρες
μα η άγκυρα λυγίζει
μπρος στα μελτέμια του καιρού
που όλα τα ορίζει

Έρχεται κύμα από μακριά
και με τραβάει μαζί του
φέρε νοτιά μου στην καρδιά
όλη την αντοχή του

Μια πλάνη είν’ οι άγκυρες
κι οι κάβοι που μας δένουν
είναι σκαριά που φτιάχνονται
δεμένα για να μένουν

Ώσπου να έρθει η χαλασιά
και να τους μάθει η αρμύρα
πως δεν ορίζει η άγκυρα
του καθενός τη μοίρα

3:34

Μετρώ τα δέκα τα στερνά
φιλιά που μου ‘χεις δώσει
τι κι αν πληγώνει ο έρωτας
δεν το ‘χω μετανιώσει

Ξέρω τα φέρνει η ζωή
κι όλο φαντάζει ωραία
τα κλάματα και οι χαρές
να περπατούν παρέα

Πόσο σ’ αγάπησα μετρώ
κι ας λένε πως δεν κάνει
να σ’ αγαπήσω πιο πολύ
θέλω για δε μου φτάνει

Βγαίνω στους δρόμους περπατώ
κι όλα φαντάζουν ίδια
δίνουν πακέτα οι τράπεζες
στην πλάτη μας παιχνίδια

Μ’ αν είναι να σταθώ κι εγώ
σε μια ουρά για κάτι
δεν ντρέπομαι άλλη μια φορά
να σου γυρέψω αγάπη

3:37

Εγώ δεν είχα όπλα για να σε πολεμήσω
δεν είχα ούτε στρατούς κάστρα για να γκρεμίσω
είχα μια αγάπη μόνο σημαία να κρατήσω

Και τώρα γύρω μια φωτιά
στάχτη καπνός και ερημιά
δεν έχει η αγάπη νικητή
και το’ χω μάθει
μα όσα κι αν έπαθα
δικά μου είναι τα λάθη

Εγώ τα βήματά μου ποτέ μου δε μετρούσα
δε χάραζα πορεία μονάχα προχωρούσα
ένα κορμί καράβι είχα να ταξιδεύω

3:33

Νυχτώνει πάλι κι ο ουρανός
τα μάτια του ανοίγει
γίνεται η σκέψη μου καπνός
κι ένας καημός βαρύς γλυκός
σύννεφο με τυλίγει

Βαραίνουνε τα μάτια μου
τα βλέφαρά μου γέρνουν
κι από το στρώμα μου γλυκά
σαν χάδια που ‘ρχονται κρυφά
τα όνειρα με παίρνουν

Κι είν’ ο έρωτας αντάρτης
άστατος σαν μήνας Μάρτης
σκέρτσα και καμώματα
κι είν’ ο έρωτας σαν ναύτης
που του σβήστηκε ο χάρτης
μες στην καταχνιά τον βρίσκουν
τ’ άσπρα ξημερώματα

Στου πρωινού την ομορφιά
τα μάτια μου ανοίγω
τυφλώνομαι στο πρώτο φως
κι ένας καφές βαρύς γλυκός
με συνεφέρνει λίγο

Μα επιστρέφεις σαν φονιάς
και τα νερά ταράζεις
πετάς τα ρούχα που φοράς
μες στο μυαλό μου κολυμπάς
και δύσκολα μου βάζεις

3:30

Ποιός τον κόσμο τον ορίζει ποιός
τους πλανήτες ποιός γυρίζει ποιος
τόσα αστέρια αναμένα με κοιτούν
κι εγώ νοιάζομαι για σένα
μήπως κάτι σε πληγώσει
την καρδούλα σου την τόση
μήπως δεν την έχω νιώσει

Ποιός τον κόσμο αυτό ορίζει ποιός
ποιός τρελός βαφτίστηκε αρχηγός
πώς μεγάλωσε η αυλή μου η παλιά
και δεν με χωράει ο κόσμος
ένα μόνο με χωράει
κι ως τον ουρανό με πάει
μια αγάπη, μια αγκαλιά

3:34

Σ’ ένα δέντρο καθισμένος να κοιτώ τις ομορφιές
να κοιτώ τα χελιδόνια που αγαπιούνται στις φωλιές
Γύρω μου τριγύρω τόσα θαύματα πολλά
της καρδιάς μου ακούω τους χτύπους πρώτη μου φορά

Ποιός ζωγράφισε τον ήλιο και τη θάλασσα
και το γέλιο στων παιδιών τα πρόσωπα
και ποιός διάολος μας πήρε και δεν βλέπουμε
και ζητάμε πιο πολλά απ’ όσα έχουμε

Σ’ ένα δέντρο από κάτω κάθισα λογάριασα
τι αξίζει να ‘ν γεμάτο κι όλα τ’ άλλα τ’ άδειασα
τι κι αν σέρνεται το φίδι κι ο αητός πετά
ό,τι αξίζει είν’ το ταξίδι κι όσο αυτό κρατά

4:13

Βγαίνω νύχτα περπατώ στο δρόμο
κάτι ψάχνω μα δεν ξέρω τι
βάζω τάξη τάχα στο μυαλό μου
που όλο τριγυρνάει εδώ κι εκεί

Τι ‘ναι αυτό δεν την παλεύω
όλο ψάχνω και γυρεύω
λες κι αυτή η γη ποτέ της δεν με χώρεσε
χωριστά μυαλό και σώμα
η καρδιά χτυπάει ακόμα
κάτι θέλει, μα να μου το πει
δεν μπόρεσε

Από το ψηλό το παραθύρι
σκύβω και κοιτώ την ερημιά
νιώθω σαν του Δρίνου το γεφύρι
πάνω μου το χρόνο να περνά

2:57

Στη ζεστή σου την αγκάλη να γείρω ακόμα λίγο
απ’ τη μια ζωή στην άλλη, μαζί σου να ξεφύγω
κι ας μη γυρίσω πια ποτέ μου στεναγμέ μου
κι ας μη γυρίσω πια ποτέ μου στεναγμέ μου

Απ’ τα μαύρα σου τα μάτια το δάκρυ να φιλήσω
στα βρεγμένα βλέφαρά σου να βγω να περπατήσω
στο πρόσωπό σου να γλιστρήσω στεναγμέ μου
να πιω το δάκρυ να μεθύσω ουρανέ μου

Στη ζεστή σου την αγκάλη να γείρω ακόμα λίγο
φόρεσα φτερά και πάλι και τώρα τα ανοίγω
μακριά απ’ τον κόσμο να πετάξω στεναγμέ μου
και πίσω πια να μην κοιτάξω ουρανέ μου

3:48

Μικρό χελιδόνι στο πρώτο μου σκίρτημα
καρδούλα που πάει να σπάσει
το θάρρος μου βρήκα σε ένα σου φίλημα
που μ’ έχεις γλυκά αγκαλιάσει

Νόνα
πες μου αν ο κόσμος μου
Νόνα
όπως ο δυόσμος σου μοσχοβολά

Χαράζει νυχτώνει κι ο χρόνος αγέραστος
αργά το κουβάρι τυλίγει
μου κλείνει το μάτι στου δρόμου το τέλειωμα
γελάω και δρόμο μου ανοίγει

3:11
Scroll to Top
  • Eγώ δεν ξέρω να μιλώ
  • Makis Seviloglou Giorgos Kordellas
  • https://seviloglou.gr/wp-content/uploads/2022/04/Makis-Seviloglou_Giorgos-Kordellas_Eγώ-δεν-ξέρω-να-μιλώ_album-40-chronia-peiratis-128kbit_AAC-1.mp3
  • https://seviloglou.gr/wp-content/uploads/2022/04/Makis-Seviloglou_Giorgos-Kordellas_Eγώ-δεν-ξέρω-να-μιλώ_album-40-chronia-peiratis-96kbit_Opus.ogg