ΕΣΤΙΑ MINOS EMI

Πληροφορίες

Παραγωγή: Χάρις Αλεξίου
Συμμετοχή: Χάρις Αλεξίου, Δημήτρης Μητροπάνος

Είσαι γυναίκα.
Πώς να νικήσω μια γυναίκα;
Θέλω μονάχα να σε δω να ξεμακραίνεις.
Κι ύστερα να ’ρχεσαι.
Κι ύστερα να ‘ρχεσαι ξανά.

Είσαι γυναίκα.
Πώς να νικήσω μια γυναίκα;
Ποτέ δεν πέρασε στιγμή απ’ το μυαλό μου
να πολεμήσω.
Να πολεμήσω, δε μπορώ.

Είσαι γυναίκα.
Να καταλάβω μια γυναίκα,
πόσο πολύ προσπάθησα να καταφέρω.
Και πολεμάω.
Και πολεμάω μέσα μου.

Για να γκρεμίσω,
όλα τα κάστρα που έχω χτίσει.
Κι ύστερα να παραδοθώ, πόρτες ν’ ανοίξω.
Πρέπει να ζήσουμε.
Πρέπει να ζήσουμε κι οι δυο.

3:55

Αχ καρδούλα μου
Αχ καρδούλα μου για πες μου την αλήθεια σου.
Πόσο γρήγορα χτυπάς στα καρδιοχτύπια σου.
Τι ‘ναι αυτό που λένε αγάπη;

Αχ μανούλα μου.
Το ποτάμι που κυλάει μες την καρδούλα μου,
μια τη φέρνει, μια την πάει τη βαρκούλα μου.
Μήπως είναι αυτό αγάπη;

Αχ αγάπη μου.
Από αγάπη κλαίει γελάει το ματάκι μου.
Κι ως τον ουρανό πετάει το κορμάκι μου.
Μήπως είναι αυτό αγάπη;

Αχ αγάπη μου.
Οι καλοί χωράμε χίλιοι, μαζευτήκαμε.
Άλλοι έτσι, άλλοι αλλιώς αν γεννηθήκαμε.
Μήπως είναι αυτό αγάπη;

Αχ ζωούλα μου.
Τόση δύναμη που κρύβω στην καρδούλα μου,
τόσο φως που αντικρίζω,
θέλω να σου πω…
πως πολύ σε αγαπάω.

Αχ βρε έρωτα.
Δε μ’ αρέσουνε τα μούτρα τα ξενέρωτα.
Η ζωή θέλει αγάπη,
Θέλει να της λες…
ΤΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ Σ’ ΑΓΑΠΑΩ.

3:48

Μάτια μου.
Μάτια μου, γλυκό μου γέλιο,
μες το δάκρυ σας το μέλιο να πνιγώ.
Αφού το ‘φεραν οι δρόμοι,
η ματιά να σ’ ανταμώνει να πονώ.
Σαν το στάχυ πριν το θέρος, να διψώ, να υποφέρω,
να μη ζω.

Μάτια μου.
Μάτια μου η ζωή κυλάει
και ο δρόμος που τραβάει τι βουνό.
Σε μερώνει, σ’ αγριεύει,
με αγάπες σε παιδεύει κι απορώ.
Πώς τις δένει μ’ αλυσίδες,
Γόνιμες και μέρες στείρες,
και δε ζω.

4:07

Γλυκό μεθύσι,
δως μου τη λύση,
στα δύσκολα ο νους μου
πάλι μη γυρίσει.

Παράπονό μου,
διώξε τον πόνο,
κι όχι πολλές
τραγούδησε
δυο νότες μόνο.

Φεύγω.
Κι η ζωή μου φεύγει.
Βλέφαρο που γέρνει,
με εικόνες που τις παίρνει.

Φεύγω.
Κι η ζωή που φεύγει.
Μια φωτογραφία
που τυπώνει η φαντασία.

Ψυχή που θέλεις
να ξαποστάσεις,
στο πιο ψηλό σου πέταγμα
να μη διστάσεις.

Μες στα φτερά σου
κλείσε και πάρε
ότι αγγίζει ο νους
μονάχα στα όνειρά σου.

4:16

Χίλια σπίρτα όλα βρεγμένα.
Θέλησα φωτιά ν’ ανάψω,
να σε κάψω απόψε πάλι.

Τ` όνειρό μου το ζαλίζω.
Να σε φέρω μπρος μου λίγο.
Πάει να σπάσει το κεφάλι.

Η ζωή με πάει αλλού.
Πώς μου γύρισε το νου,
κι έκανε την κάθε νύχτα
απ` την άλλη πιο μεγάλη.

Χίλια σπίρτα όλα βρεγμένα.
Κι απ` τα χίλια ούτε ένα
δεν κατάφερα ν` ανάψω.

Πέρασε άλλη μια νύχτα,
σε βαθειά νερά, σε δίχτυα.
Χίλια σπίρτα να σε κάψω.

4:26

Το άρωμα απ` τα χείλια σου
το κράτησα για μένα.
Κι αν άλλα χείλια φίλησα,
το βάσανό σου κύλησα
στον πιο βαθύ γκρεμό να βγει,
στο πιο μεγάλο ρέμα.
Το άρωμα απ` τα χείλια σου
το κράτησα για μένα.

Δεν έμεινε καρδιά για να σου δώσω.
Δεν είμ` η αγάπη που ζητάς.
Θέλεις τον κόσμο σου να μεγαλώσω,
γιατί μες στο δικό μου δε χωράς.

Γυρεύω τώρα δύναμη
να βρω σ` ένα τραγούδι.
Να σε χωρέσω μέσα του,
στα λόγια και στα μέτρα του.
Σ` ένα βιβλίο μου παλιό
σε κρύβω σα λουλούδι.
Γυρεύω τώρα δύναμη
να βρω σ` ένα τραγούδι.

4:04

Πού να `βρω σκάλα ν` ανεβώ;
Tον ήλιο σου να φτάσω.
Πιο πάνω από τα σύννεφα,
κοντά σου να πλαγιάσω.

Δρόμος κι άλλος δρόμος
κι εσύ Θεός στο βάθος.
Να μου κρύβεις λόγια
και ‘γω να ζω μονάχος.
Να γυρνώ τις νύχτες
με δανεικό κορμί.

Δρόμος κι άλλος δρόμος
χωρίς να ξέρω όμως,
σαν τελειώσει ο δρόμος,
αν θα περάσει ο πόνος.
Πες μου πόσο ακόμα
θα πατώ στο χώμα
κι εσύ ψηλά εκεί.

Πού να `βρω λόγια να σου πω;
Να δεις καημό που έχω.
Να σ` αγαπάω, να χάνομαι
κι αγάπη να μην έχω.

3:45

Θε μου τι κόσμος!
Να διψάς μπροστά στη βρύση,
που την έχουνε στραγγίσει.
Πόσα;
Πόσα ψέματα στη γλώσσα;
Κι όλο πόζα στην οθόνη η κάθε γκιόσα.

Θε μου τι κόσμος!

Κι εσύ να περνάς βελόνι
λόγια και να ξημερώνει.
Πες μου.
Βρες τραγούδι να μας σώσει,
την καρδιά να μαλακώσει.
Πες μου, πες μου.

Θε μου τι κόσμος!

Θε μου τι κόσμος!
Γύρνα το κουμπί στο άλλο,
κι αν το δέντρο είναι μεγάλο κάφ` το.
Θάφ` το τ’ όνειρο στη στάχτη.
Τσάκισέ το να σου βγει όλο το άχτι.

Θε μου τι κόσμος!

3:28

Απόψε το αγγελούδι μου θα `ρθει με το τραγούδι μου.
Μ `όλα τα βάσανα,
που γλυκανάσανα.
Λουλούδι κόκκινο να βγει στη στράτα πάλι,
να χωριστεί η καρδιά απ` τ` ατσάλι,
ο πόνος να ξεγελαστεί,
αηδονάκι μου,
έλα χαμογέλα μου.

Απόψε στο χειλάκι μου γλυκός καημός, μικράκι μου,
κι ο αμανές παλιός, κίτρινος στεναγμός.
Σαν το παλιό μπακίρι,
που γυάλιζε τον κύρη,
γυρεύει στ` άστρα ν` ανεβεί,
αηδονάκι μου,
έλα χαμογέλα μου.

3:28

Μικρός ήμουν στα πέλαγα,
έτρεχα κι όλο γέλαγα,
γοργόνες με νταντεύανε
και φύκια με φιλεύανε.
Ψαράς που παραφύλαγε
κοίταγε και δε μίλαγε,
στην πρώτη αφηρημάδα μου
πάει η λευτεριά η ρημάδα μου.

Πάλι καλά που βρέθηκε
γυναίκα κι ερωτεύτηκε
τα μούτρα και την τρέλα μου,
το 10 στη φανέλα μου.

Μεγάλωσα, σοβάρεψα
κι ενώ στους γύρω άρεσα,
εγώ εμπορευόμουνα
τυριά από τη Λάρισα.
Καιρό, λοιπόν, με τον καιρό,
γίνηκα ψώνιο πιο γερό
και βγάζω στα τραγούδια μου
τη λόξα την καινούρια μου.

3:07

Λαλούν αηδόνια
και ουρλιάζουνε σκυλιά.
Αντιλαλούν σ` ένα χωριό κοντά στο Πήλιο.
Πόσο γερά να είναι τούτα τα φτερά;
Πόσο θ` αντέξει το κερί κοντά στον ήλιο;

Λαλούν αηδόνια
και ουρλιάζουνε σκυλιά.
Αντιλαλούν σ` ένα χωριό κοντά στο Πήλιο.
Στη χαραυγή,
στη μέρα
δεν τα ακούς.
Τ` ακούς μονάχα απ` της νύχτας το βινύλιο.

Σαν τα αηδόνια η ψυχή να τραγουδά.
Σαν το σκυλί να την κλωτσάς στα καλντερίμια.
Πάνω στο θρόνο του ο χρόνος να γελά.
Να αμολάει ξωπίσω της αγρίμια.

4:09

Λουλουδάκι μίλαγε στην πέτρα,
ναι.
Πως αγάπησε γυναίκα που τη θελαν κι άλλοι δέκα,
ναι.
Τι τραγούδι να της γράψω,
με φωνή ν` αναστενάξω,
στον αέρα ν` ακουστώ.
Το άρωμά μου θα της δώσω και ψυχή θα παραδώσω.
Αχ γι` αυτή θα μαραθώ.

Δεν έχει η αγάπη μάτια, μάτια μου, και δεν κοιτά.
Σα την ψιλή την άμμο του γιαλού,
που όταν φυσά
τις χαραμάδες βρίσκει του κορμιού
για να περνά.
Δεν έχει η αγάπη μάτια, μάτια μου, και δεν κοιτά.

Λουλουδάκι μίλαγε στην πέτρα,
ναι.
Πως του δώσανε βασίλειο μια ζεστή γωνιά στον ήλιο,
ναι.
Μια γωνίτσα τοσοδούλα να το πιάνει η βροχούλα,
στον αέρα να λυγά.
Μα όλος αίνιγμα ο κόσμος, με άρωμα διπλό σαν δυόσμος,
μια νερό και μια φωτιά.

3:27

Μια λεξούλα μόνο.
Μια λεξούλα κι ότι θες
θα σου το χαρίσω.
Ναι, θα σε φιλήσω.
Μια λεξούλα μόνο πες.

Μια λεξούλα τόση δα.
Να γελάει από χαρά.
Και δυο βηματάκια,
τρυφερά ματάκια,
πόση γλύκα εδώ να!

Σα μεγαλώσεις
δέντρο ψηλό
μην πεις ποτέ σου,
τι `ναι η ζωή δεν ξέρω.

Μια λεξούλα σαν βουνό.
Μια λεξούλα σ` αγαπώ.
Και μην το ξεχάσεις,
όλα θα τα φτάσεις,
όλα θέλουνε καιρό.

Δες πώς ταξιδεύουμε,
και πρωτιές γυρεύουμε
μ’ έρωτες, με μάχες,
μα οι κορφές μονάχες
αρχηγούς διαλέγουνε.

5:13
Scroll to Top
  • Eγώ δεν ξέρω να μιλώ
  • Makis Seviloglou Giorgos Kordellas
  • https://seviloglou.gr/wp-content/uploads/2022/04/Makis-Seviloglou_Giorgos-Kordellas_Eγώ-δεν-ξέρω-να-μιλώ_album-40-chronia-peiratis-128kbit_AAC-1.mp3
  • https://seviloglou.gr/wp-content/uploads/2022/04/Makis-Seviloglou_Giorgos-Kordellas_Eγώ-δεν-ξέρω-να-μιλώ_album-40-chronia-peiratis-96kbit_Opus.ogg